Duch służby przy ołtarzu: o miłości ministranta do naszej Pani

Bycie katolikiem oznacza w sposób naturalny i wręcz konieczny, miłość do Najświętszej Dziewicy Maryi. Któż mógłby powiedzieć: „Kocham naszego Pana Jezusa Chrystusa i Jemu służę”, a z drugiej strony stwierdzić: „Nie troszczę się o Jego Matkę”? Rzecz taka jest wręcz niemożliwa, wewnętrznie sprzeczna! Jeśli kochasz Zbawiciela i stawiasz się w rzędzie Jego sług, musisz pozostawać…

Read More →

O zapalaniu i gaszeniu świec

W dawniejszych czasach czynności związane z zapalaniem i gaszeniem świec były integralną częścią samej Mszy świętej. Akolita zapalał je w chwili, gdy Celebrans przygotowywał kielich na korporale, a gasił, gdy Celebrans ubierał kielich do procesji wyjścia. Ceremonia ta nie odbywa się już teraz podczas Mszy, ale z tego powodu, że służący dokonuje owych czynności w…

Read More →

Per breviorem czy per longiorem? O zasadzie umiarkowania podczas służenia przy Ołtarzu.

W Ewangelii św. Marka doskonałość człowieczeństwa Chrystusa wyrażona jest zdaniem: „Wszystko uczynił dobrze”1. Wielu pisarzy duchowych, zwłaszcza tych wywodzących się z kręgów klasztornych, z uwagą rozważało te fragmenty Ewangelii, w których pochwała Zbawiciela brzmi tak jasno. Z ich dzieł, powstałych w oparciu o słowa Ewangelisty – „Wszystko uczynił dobrze”, możemy czerpać wzory do spełniania prostych…

Read More →

II Niedziela Męki Pańskiej czyli Palmowa

Pan Jezus dzisiaj w towarzystwie Apostołów spieszy do Jeruzalem, w Betanii pozostawiając umiłowaną Matkę, pod opieką świętych niewiast. Do stolicy zdąża, aby w jej murach przeżyć chwilę tryumfu, poprzedzającą godziny hańby i ukrzyżowania. Dosłownie dziś mają się ziścić przepowiednie ogłaszające Mesjasza Królem narodu wybranego. Ziścić się mają pod wrażym okiem Rzymian, pysznych władców świata, gnębicieli…

Read More →

I Niedziela Męki Pańskiej

Tymi słowami Dawida rozpoczyna Kościół dzisiejszą Jutrznię, tchnącą prawdziwą powagą. Chrześcijanie dawniejsi, w niedziele i uroczyste święta tłumnie uczestniczący w nabożeństwie nocnym, modlitwę taką uważali sobie za obowiązek i szczęście prawdziwe, niepojęcie blisko zżywające człowieka z mocarną modlitwą Chrystusowej Oblubienicy. Z biegiem wieków, zbożny ten zwyczaj zaciera się nie tylko u ogółu wiernych. W opustoszałych…

Read More →

IV Niedziela Wielkiego Postu

Od pierwszych słów Introitu – Lætáre nazwana jest czwarta niedziela Postu, jedna z najsławniejszych w liturgicznym cyklu. Kościół zawiesza dzisiaj  smutek obrzędów pokutnych; o radości mówią nam śpiewy mszalne, odzywają się organy, milczące poprzedzających trzech niedzieli, Diakon przywdziewa dalmatykę, a tunikę subdiakon; wolno wreszcie na różową barwę zmienić pokutny fiolet szat liturgicznych. Przypominamy sobie te same zarządzenia…

Read More →

III Niedziela Wielkiego Postu

Pamiętamy z pierwszej Niedzieli rozważania o Chrystusowych pokusach na puszczy. Widokiem tym Kościół krzepił odwagę Chrześcijan w potrójnej na ziemi walce: z ciałem, światem i szatanem – i sposobu tej walki uczył ukazaniem Boskiego Wzoru naszego. W tym samym celu przytacza dzisiaj z Ewangelii św. Łukasza ustęp mówiący o potędze i przebiegłości niewidzialnych wrogów człowieka….

Read More →

II Niedziela Wielkiego Postu

Kościół do nas dzisiaj stosuje naukę Jezusową na Taborze daną trzem uczniom wybranym. Zbawiciel szedł do Jerozolimy na uroczysty obchód świąt wielkanocnych. Ostatnia to była Jego Pascha na ziemi; rozpoczynała się jeszcze ofiarowaniem symbolicznego baranka, którego miejsce pod koniec zajmie Baranek Boży, grzechy świata gładzący na ołtarzu Krzyża, Czy długi trzyletni okres poufnego przestawania z Jezusem…

Read More →

I Niedziela Wielkiego Postu

W wielkopostnym okresie najpierwsza Niedziela jest równocześnie jedną z najbardziej uroczystych w ciągu roku. Przywilejem jej wyłącznym, przez Stolicę Apostolską rozszerzonym później na wszystkie niedziele Wielkiego Postu, osobną Konstytucją Divino afflatu, to bezwględna przewaga nad każdym świętem, czy miejscowego Patrona, czy nawet rocznicy poświęcenia kościoła. W najdawniejszych kalendarzach liturgicznych zwana Niedzielą Invocabit, dla pierwszych słów Introitu…

Read More →

Symbolika świec

Przedstawienie symboliki świec wymaga na początku wyjaśnienia czym jest symbol i jakie ma znaczenie w liturgii. Słowo symbol pochodzi z języka greckiego i oznacza znak, zbliżenie, porównanie służące do zrozumienia czy przypomnienia sobie jakiejś rzeczy. Stosując to pojęcie w kwestiach religijnych, można przyjąć, że symbolem religijnym jest wyrażenie prawdy religijnej za pomocą formy zewnętrznej. Stąd…

Read More →